Tromsø, największe miasto północnej Norwegii, leży za kołem podbiegunowym

i zasłynęło jako baza wypadowa polarnych wypraw Amundsena oraz miejsce narodzin jednej z najsłynniejszych elektronicznych formacji na swiecie – duetu Röyksopp. To tu, jeszcze w szkole podstawowej, poznali się Svein Berge i Torbjørn Brundtland i już wtedy zaczęli wspólne muzykowanie. Z zaoszczędzonych kieszonkowych kupili swój pierwszy automat perkusyjny. Nazwę wzięli od występującej w ich kraju odmiany grzybów.

Jak dziś żartują – nazwa ich zespołu jest dość często błędnie wymawiana, bo celowo w trudnym norweskim wyrazie umieścili szwedzką literę. I choć komponują od początku lat 90. to dopiero w 2001 roku ukazał się ich debiutancki album – doskonale przyjęty krążek zatytułowany “Melody AM”. Na płycie znalazły się takie przeboje jak “Poor Leno”, “Sparks”, “Eple” czy “So Easy”.

Röyksopp nie zamyka się na jeden styl – w twórczości zespołu można usłyszeć nawiązania do synth popu, muzyki house, ambientu czy szeroko rozumianej elektroniki. Grupa ma koncie 8 albumów, z których trzy, sygnowane nazwa Profound Mysteries, ukazały się w 2022 roku.

Vitalic, czyli Pascal Arbez-Nicolas, to jedna z największych francuskiej muzyki elektronicznej.

Początki jego kariery sięgają drugiej połowy lat 90. – wtedy jednak artysta nagrywał jako DIMA. Jako Vitalic zadebiutował w 2001 roku wydawnictwem “Poney EP” i od razu odniósł duży sukces.

Francuz wydał kilka albumów studyjnych, takich jak “OK Cowboy” i “Voyager”, ostatni krążek – Dissidænce Episode 2 ukazał się w 2022 roku. Ma też na koncie album koncertowy – artysta słynie ze swoich niezwykle energetycznych live actów łączących brzmienia electro, techno, a nawet disco.

Jego muzyka pojawiała się w wielu filmach, reklamach i grach wideo – w 2023 roku Vitalic stworzył ścieżkę dźwiękową do filmu “Disco Boy”.

Muzyczna przygoda Anthony’ego Faviera rozpoczęła się od wizyty na festiwalu Sziget w Budapeszcie.

To właśnie wtedy ten pochodzący z Marsylii nastolatek usłyszał po raz pierwszy muzykę elektroniczną. Najbardziej podobało mu się minimal techno – uwielbiał Stephana Bodzina, Jamesa Holdena i Paula Kalkbrennera, jego największą inspirację.

Wtedy też przyjął pseudonim NTO i zaczął komponować swoje nagrania. Założył też własną wytwórnię płytową – Hungry Music. Popularność i sukcesy przyniosły mu płyty “Trauma” i “La clé des champs” – Francuz zaczął występować na całym świecie prezentując swoje niezwykle energetyczne live acty.

Goldie, czyli Clifford Joseph Price, to brytyjski muzyk, DJ i aktor.

Anglik zdobył rozgłos na początku lat 90. jako jeden z pionierów jungle i drum and bass. W 1995 roku wydał swój debiutancki album – płytę „Timeless”, jeden z najważniejszych krążków w historii muzyki elektronicznej. Goldie ma na koncie współpracę ze znanymi artystami – Anglik pracował w studiu z Davidem Bowie, Björk, Noelem Gallagherem i KRS-One. Wydał też wiele singli pod pseudonimem Rufige Kru i jest też współzałożycielem wytwórni Metalheadz.

Oprócz kariery muzycznej Goldie zajmował się aktorstwem – można go było zobaczyć m.in. w kultowym “Przekręcie” Guya Ritchie czy „Świat to za mało” z serii o przygodach Jamesa Bonda. Artysta wystąpił też w brytyjskiej wersji Big Brothera.

Anglik to jeden z niewielu artystów na scenie elektronicznej, który otrzymał Order Imperium Brytyjskiego (MBE). Dostał go za zasługi dla muzyki i sztuki.

Islandzkie legendy muzyki elektronicznej po niemal trzech dekadach na scenie nadal zachwycają kreatywnością i żywotnością.

Do Biggi’ego Veiry i Daniela Augusta – założycieli GusGus, w ostatnich latach dołączyła jedna z najbardziej utalentowanych islandzkich wokalistek – Margrét Rán, znana z grupy VÖK.

Nazwa tego popularnego zespołu z Reykjaviku nawiązuje do niemieckiego filmu z 1974, w którym jedna z bohaterek na kuskus mówi… gusgus. I choć początkowo grupa była kolektywem filmowo -aktorskim to jednak skoncentrowała się na komponowaniu muzyki. Zespół szybko zyskał rozpoznawalność, dzięki swojemu eksperymentalnemu podejściu do muzyki elektronicznej, łącząc elementy house’u, techno, trip-hopu i innych gatunków.

Grupa niejednokrotnie zmieniała skład, występowała z różnymi wokalistkami i wokalistami, bo jak mówią jej założyciele: „nieustające zmiany to jedna z największych inspiracji do tego, co robimy”. Zmieniało się także brzmienie zespołu. Już drugi album GusGus, wydany w 1997 roku „Polydistortion” przyniósł Islandczykom międzynarodową rozpoznawalność.

Obecnie zespół ma na koncie 12 albumów – ostatni krążek zatytułowany DanceOrama ukazał się w 2023 roku i uważany jest za jedną z najlepszych płyt w dorobku GusGus.

Przyjaciele oraz partnerzy w muzycznej produkcji – Grzegorz Demiańczuk i Wojtek Tarańczuk tworzący house’owy zespół Catz ‘n Dogz są niewątpliwie od lat jednym z najgorętszych polskich towarów eksportowych, jeśli chodzi o muzykę.

Zapracowali na swoją obecną karierę – od kilku lat ich sety didżejskie wypełniają najlepsze kluby na całym świecie, a kolejne znakomite wydawnictwa (albumy i EP-ki) ukazują się w katalogach najważniejszych dla kultury tanecznej labeli.

Catz ‘N Dogz produkują też remiksy dla tak ikonicznych postaci sceny klubowej jak Fatboy Slim, Basement Jaxx, Steve Bug, Kings Of Leon, Roisin Murphy, Claptone, Disclosure czy Danny Tenaglia.

W 2020 roku wydali swoje utwory dla kultowej brytyjskiej wytwórni Defected Records oraz zadebiutowali na słynnym Diynamic Solomuna. Albumowy dorobek duetu obejmuje 5 pozycji. 6 lat temu pojawiła się na rynku „Basic Colour Theory”, pokazująca wszechstronny talent producencki Wojtka i Grzegorza, którzy do sesji nagraniowej zaprosili m.in. Petera Bjorna, Green Velvet i Natalię Przybysz.

Luke Alessi, australijski producent i DJ to jeden z najciekawszych i najbardziej muzycznie wszechstronnych artystów na scenie elektronicznej.

Jego brzmienie niełatwo zaszufladkować – Luke czerpie inspiracje z muzyki house, indie dance, afro, prog i techno. Artysta ma na koncie wydawnictwa dla m.in. Rose Avenue Records, Watergate, Buttress oraz Life And Death, wytwórni należącej do DJ-a Tennisa. To właśnie nakładem tej oficyny ukazały się doskonałe nagrania „N64″ i “Affogato”.

O swoim brzmieniu Australijczyk mówi, że „stanowi równowagę między bezwzględną funkcjonalnością a eksperymentalizmem”. Alessi występował m.in. w Meksyku, Madrycie, Ibizie, Stambule, Tulum, Chorwacji i Kopenhadze.

Teraz po raz pierwszy zawita do Polski, by wystąpić na festiwalu Carbon Silesia Festival 2024.

Musumeci to jeden z najgorętszych projektów na scenie klubowej.

Pod tym pseudonimem ukrywa się Mauro Di Martino, sycylijski DJ i producent, który działa od końca lat 80.

Wtedy jednak Włoch nagrywał i wydawał pod różnymi pseudonimami (Blagger’s World, Human Machine, Sicania Soul) i dopiero w 2009 roku zadebiutował jako Musumeci. Od tego czasu nagrania artysty wydawały tak renomowane wytwórnie jak Bedrock, Connaisseur, Compost Black Label, Correspondant, Diynamic Music, Future Disco, Innervisions, MoBlack, Kompakt, Permanent Vacation, Toy Tonics, Watergate. Musumeci jest także właścicielem Engrave Ltd, Multinotes Recordings i Buttress Records.

“Dla artysty kluczem do sukcesu jest osobista motywacja i zaangażowanie, a muzyka to tylko konieczność i niepowtarzalna szansa na wyrażenie siebie” – mówi Sycylijczyk.

Musumeci to artysta uniwersalny, który potrafi łączyć brzmienia dark disco, balearic, Detroit techno i deep house.

Można go usłyszeć niemal wszędzie – ten producent i DJ z Mannheim to dziś jedna z najważniejszych postaci na niemieckiej scenie klubowej.

Nick regularnie występuje na wszystkich znaczących festiwalach, regularnie gra w berlińskim Watergate, Mint Club w Leeds, The Bow w Buenos Aires, w londyńskim Fabric czy barcelońskim Razzmatazz. I nikogo nie powinno to dziwić – Niemiec spędza bardzo dużo czasu w studiu nagraniowym.

Artysta wydał dziesiątki płyt m.in. nakładem takich oficyn jak Knee Deep In Sound i Truesoul. Prowadzi też własną wytwórnię 8Bit. Jak sam mówi, jego najważniejszym celem jest tworzyć muzykę, która łączy ludzi.

Radio Slave, czyli Matt Edwards to bardzo utytułowana postać na scenie klubowej.

Artysta nagrywał też jako Cabin Fever, Canvas, DJ Maxxi, The Machine, REKID, Seadevils i Quiet Village. Ten producent i DJ z Anglii na co dzień mieszka w Berlinie i tam prowadzi popularną wśród fanów muzyki house i techno wytwórnię REKIDS.

Artysta wydaje nakładem popularnych oficyn takich jak Running Back czy R&S, a rok 2023 okazał się dla niego bardzo owocny – wtedy ukazały się dwa doskonałe nagrania – fortepianowy „Strobe Queen” i nawiązujący do disco „Wild Life”.

Radio Slave regularnie występuje w najlepszych klubach na całym świecie – od londyńskiego Fabric po frankfurckie Cocoon i Robert Johnson, Womb w Tokio, Space na Ibizie czy The Arches w Glasgow.